ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΡΙΝΑΚΟΣ!!!
Καλησπέρα σε όλες και όλους.
Προτού μπείτε στην ουσία του νόμου (την οποία θα δούμε μαζί παρακάτω) πρέπει να καταλάβετε ότι ακόμα και η φράση "εκλογικός νόμος" αφορά τους εκλέγοντες και τους εκλεγόμενους.
Όχι τους απέχοντες και τους καφεπίνοντες...
Συνεπώς, θα μου πείτε ότι, ο απέχων είναι μη υφιστάμενος.
Για το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι ανυπόστατος. Άρα δεν το ευνοεί. Σωστά?
ΟΧΙ.
Απόλυτα λάθος.
Ο απέχων αφαιρεί την ψήφο του από την κάλπη κι έτσι μικραίνει τον παρονομαστή του κλάσματος του εκλογικού μέτρου. Εξηγώ:
Έστω ότι σε μια ψηφοφορία 10 εγγεγραμμένων προσέρχονται και ψηφίζουν και οι 10. Για να κερδίσει κάποιος τις εκλογές θα πρέπει να λάβει 6 ψήφους.
Αν στην ίδια ψηφοφορία προσέλθουν, όμως 6, τότε νικητής αναδεικνύεται αυτός που θα λάβει 4 ψήφους.
Στο παραπάνω παράδειγμα λοιπόν, η αποχή έδωσε μια ώθηση τουλάχιστον 2/10, δηλαδή 20% στον πρώτο.
Πάμε τώρα να δούμε το λευκό και το άκυρο.
Το άκυρο είναι επίσης σαν μια αποχή. Αν και πέφτει στην κάλπη εξαιρείται από το τελικό αποτέλεσμα, καθώς ο εκλογικός νόμος προβλέπει ότι το αποτέλεσμα αφορά ΜΟΝΟ τα έγκυρα ψηφοδέλτια.
Την ίδια τύχη με τον απέχοντα και τον ακύρως ψηφίσαντα έχει και ο επιλέξας το λευκό. Αν και το ΑΕΔ είχε κρίνει τα λευκά ως έγκυρα, ήρθε στην πορεία νέος και σαφής εκλογικός νόμος ο οποίος συμπεριέλαβε και τα λευκά στα άκυρα. Άρα και τα λευκά επιτελούν τον ίδιο ακριβώς ρόλο με τα άκυρα και τους απέχοντες.
Και τώρα ας περάσουμε στην ουσία του εκλογικού νόμου. Πρόκειται προφανώς, για νόμο-μεταπράττη της λαϊκής βούλησης που είναι γεμάτος από λογικά σφάλματα. Τα σφάλματα αυτά σε οποιονδήποτε δημοκράτη πολίτη φαίνονται αδιανόητα ή/και παράλογα και ίσως όντως να είναι.
Πέραν του γεγονότος ότι ο εκλογικός νόμος ερμηνεύει ένα προδήλως έγκυρο ψηφοδέλτιο ως άκυρο, με αυτή την αριθμητική αφαίρεση προβαίνει και σε μια σειρά άλλων αυθαιρεσιών.
Οπότε φτάνουμε και στο ζητούμενο: Όσο μειώνεται ο παρονομαστής τόσο αυξάνεται η ισχύς των κομμάτων.
Με δεδομένα ότι:
1. Ένα κόμμα για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση χρειάζεται ποσοστό τουλάχιστον 35%.
2. Οι εκλογές είναι έγκυρες ανεξάρτητα από τον αριθμό των ψηφισάντων (σε ακραίο θεωρητικό επίπεδο ακόμα κι αν ψηφίσει 1 μόνο Έλληνας οι εκλογές είναι έγκυρες και εκλέγουν κυβέρνηση), και
3. Το πρώτο κόμμα παίρνει πριμ 50 έδρες για την πρωτιά του.
Καταλαβαίνετε ότι κάθε ψηφοδέλτιο άκυρο/λευκο/αποχή μικραίνει διαρκώς τον παρονομαστή του κλάσματος και έτσι αυξάνει το ποσοστό του κόμματος όπως παρουσιάζεται στην τηλεόραση.
Παράδειγμα: Το 2009 το πασοκ έλαβε σε απόλυτο αριθμό ψήφων λιγότερες ψήφους από όσες είχε λάβει το 2007.
Κι όμως, το 2007 έχασε τις εκλογές και το 2009 όμως το ποσοστό του έφτασε στο 44%!
Αυτό το παραπάνω είναι αποτέλεσμα της λεγόμενης αναγωγής. Η αναγωγή αφαιρεί τα λευκά/άκυρα/αποχές από το εκλογικό μέτρο και απαιτεί μια σχετική πλειοψηφία επί των εγκύρων. Το πρώτο κόμμα, αυτό που θα συγκεντρώσει αυτή τη σχετική πλειοψηφία παίρνει "δώρο" και τις 50 έδρες. Δηλαδή, τελικά, η αδιάθετη ψήφος του λευκού/άκυρου/αποχής, δεν χάνεται αλλά έχει προϋπολογιστεί από το νομοθέτη στο ποσό των 50 εδρών. Κι αυτές τις παρέχει δώρο στο πρώτο κόμμα. Έτσι λοιπόν, στο τελικό αποτέλεσμα, φαίνεται να έχουν υπολογιστεί όλες οι ψήφοι και το σύστημα είναι δήθεν "αναλογικό".
Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο εκλογικός νόμος στοχεύει πρωτίστως στην διάσωση του πολιτικού συστήματος και όχι στην δημοκρατική έκφραση του λαού.
Και πώς αντιδράμε?
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ!
Είστε μνημονιακοί? Ψηφίστε το φιλομνημονιακό σας κόμμα (πχ ΛΑΟΣ κλπ)
Είμαστε αντιμνημονιακοί? Ψηφίζουμε το αντιμνημονιακό κόμμα της επιλογής μας.
Η μόνη λύση είναι η συμμετοχή.
Η αποχή (με οποιοδήποτε τρόπο) είναι ανοχή και εν τέλει, συνενοχή.
Καλησπέρα σε όλες και όλους.
Προτού μπείτε στην ουσία του νόμου (την οποία θα δούμε μαζί παρακάτω) πρέπει να καταλάβετε ότι ακόμα και η φράση "εκλογικός νόμος" αφορά τους εκλέγοντες και τους εκλεγόμενους.
Όχι τους απέχοντες και τους καφεπίνοντες...
Συνεπώς, θα μου πείτε ότι, ο απέχων είναι μη υφιστάμενος.
Για το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι ανυπόστατος. Άρα δεν το ευνοεί. Σωστά?
ΟΧΙ.
Απόλυτα λάθος.
Ο απέχων αφαιρεί την ψήφο του από την κάλπη κι έτσι μικραίνει τον παρονομαστή του κλάσματος του εκλογικού μέτρου. Εξηγώ:
Έστω ότι σε μια ψηφοφορία 10 εγγεγραμμένων προσέρχονται και ψηφίζουν και οι 10. Για να κερδίσει κάποιος τις εκλογές θα πρέπει να λάβει 6 ψήφους.
Αν στην ίδια ψηφοφορία προσέλθουν, όμως 6, τότε νικητής αναδεικνύεται αυτός που θα λάβει 4 ψήφους.
Στο παραπάνω παράδειγμα λοιπόν, η αποχή έδωσε μια ώθηση τουλάχιστον 2/10, δηλαδή 20% στον πρώτο.
Πάμε τώρα να δούμε το λευκό και το άκυρο.
Το άκυρο είναι επίσης σαν μια αποχή. Αν και πέφτει στην κάλπη εξαιρείται από το τελικό αποτέλεσμα, καθώς ο εκλογικός νόμος προβλέπει ότι το αποτέλεσμα αφορά ΜΟΝΟ τα έγκυρα ψηφοδέλτια.
Την ίδια τύχη με τον απέχοντα και τον ακύρως ψηφίσαντα έχει και ο επιλέξας το λευκό. Αν και το ΑΕΔ είχε κρίνει τα λευκά ως έγκυρα, ήρθε στην πορεία νέος και σαφής εκλογικός νόμος ο οποίος συμπεριέλαβε και τα λευκά στα άκυρα. Άρα και τα λευκά επιτελούν τον ίδιο ακριβώς ρόλο με τα άκυρα και τους απέχοντες.
Και τώρα ας περάσουμε στην ουσία του εκλογικού νόμου. Πρόκειται προφανώς, για νόμο-μεταπράττη της λαϊκής βούλησης που είναι γεμάτος από λογικά σφάλματα. Τα σφάλματα αυτά σε οποιονδήποτε δημοκράτη πολίτη φαίνονται αδιανόητα ή/και παράλογα και ίσως όντως να είναι.
Πέραν του γεγονότος ότι ο εκλογικός νόμος ερμηνεύει ένα προδήλως έγκυρο ψηφοδέλτιο ως άκυρο, με αυτή την αριθμητική αφαίρεση προβαίνει και σε μια σειρά άλλων αυθαιρεσιών.
Οπότε φτάνουμε και στο ζητούμενο: Όσο μειώνεται ο παρονομαστής τόσο αυξάνεται η ισχύς των κομμάτων.
Με δεδομένα ότι:
1. Ένα κόμμα για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση χρειάζεται ποσοστό τουλάχιστον 35%.
2. Οι εκλογές είναι έγκυρες ανεξάρτητα από τον αριθμό των ψηφισάντων (σε ακραίο θεωρητικό επίπεδο ακόμα κι αν ψηφίσει 1 μόνο Έλληνας οι εκλογές είναι έγκυρες και εκλέγουν κυβέρνηση), και
3. Το πρώτο κόμμα παίρνει πριμ 50 έδρες για την πρωτιά του.
Καταλαβαίνετε ότι κάθε ψηφοδέλτιο άκυρο/λευκο/αποχή μικραίνει διαρκώς τον παρονομαστή του κλάσματος και έτσι αυξάνει το ποσοστό του κόμματος όπως παρουσιάζεται στην τηλεόραση.
Παράδειγμα: Το 2009 το πασοκ έλαβε σε απόλυτο αριθμό ψήφων λιγότερες ψήφους από όσες είχε λάβει το 2007.
Κι όμως, το 2007 έχασε τις εκλογές και το 2009 όμως το ποσοστό του έφτασε στο 44%!
Αυτό το παραπάνω είναι αποτέλεσμα της λεγόμενης αναγωγής. Η αναγωγή αφαιρεί τα λευκά/άκυρα/αποχές από το εκλογικό μέτρο και απαιτεί μια σχετική πλειοψηφία επί των εγκύρων. Το πρώτο κόμμα, αυτό που θα συγκεντρώσει αυτή τη σχετική πλειοψηφία παίρνει "δώρο" και τις 50 έδρες. Δηλαδή, τελικά, η αδιάθετη ψήφος του λευκού/άκυρου/αποχής, δεν χάνεται αλλά έχει προϋπολογιστεί από το νομοθέτη στο ποσό των 50 εδρών. Κι αυτές τις παρέχει δώρο στο πρώτο κόμμα. Έτσι λοιπόν, στο τελικό αποτέλεσμα, φαίνεται να έχουν υπολογιστεί όλες οι ψήφοι και το σύστημα είναι δήθεν "αναλογικό".
Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο εκλογικός νόμος στοχεύει πρωτίστως στην διάσωση του πολιτικού συστήματος και όχι στην δημοκρατική έκφραση του λαού.
Και πώς αντιδράμε?
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ!
Είστε μνημονιακοί? Ψηφίστε το φιλομνημονιακό σας κόμμα (πχ ΛΑΟΣ κλπ)
Είμαστε αντιμνημονιακοί? Ψηφίζουμε το αντιμνημονιακό κόμμα της επιλογής μας.
Η μόνη λύση είναι η συμμετοχή.
Η αποχή (με οποιοδήποτε τρόπο) είναι ανοχή και εν τέλει, συνενοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου