...παναττική συνάντηση των Λαϊκών Συνελεύσεων Αττικής....

Spiros Savvanis

Ανταπόκριση από Αθήνα...
Μικρή ενημέρωση από την παναττική συνάντηση των Λαϊκών Συνελεύσεων Αττικής.
*όσα γράφω είναι προσωπικές εκτιμήσεις και όχι επίσημη ενημέρωση, έτσι και αλλιώς κρατήθηκαν πρακτικά τόσο από τις τοποθετήσεις, όσο και από τις προτάσεις που έγιναν.
Πάνω από 500 άτομα πέρασαν από την παναττική συνάντηση των Λαϊκών Συνελεύσεων, στην οποία πήραν μέρος Λαϊκές Συνελεύσεις από 42 περιοχές της Αττικής: από την Αίγινα μέχρι την Ραφήνα και από το Πέραμα μέχρι τα Βριλήσσια είναι ενδεικτικά στοιχεία για το γεωγραφικό εύρος των Λ.Σ. που συμμετείχαν. Αντίστοιχα μεγάλη πολυμορφία υπήρχε στην φυσιογνωμία και το χαρακτήρα των Λ.Σ. που συμμετείχαν, πολλές από αυτές (οι πιο παλιές) ήταν αποτέλεσμα της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, άλλες δημιουργήθηκαν με αφορμή την Λ.Σ της πλ. Συντάγματος
και αυτό που ονομάστηκε «κίνημα των πλατειών». Κάποιες βρίσκονται σε γειτονίες σε μεγάλη κινηματική παράδοση και πολύχρονή εμπειρία μέσα από τα κινήματα διεκδικήσεις ελεύθερων χώρων ή ενάντια στις κεραίες, άλλες πάλι άρχισαν να συγκροτούνται πρόσφατα σε περιοχές χωρίς προηγούμενη κινηματική εμπειρία. Κάποιες έχουν ένα πολύ μεγάλο εύρος θεμάτων με τα οποία ασχολούνται, ενώ κάποιες άλλες είναι πιο στοχευόμενες θεματικά. Διαφορές μπορεί να εντοπίσει κανείς και στην στάση τους απέναντι στους θεσμούς (πχ ιδικά αυτούς της
τοπικής αυτοδιοίκησης), κάποιες έχουν κάθετη αρνητική στάση απέναντι τους και αρνούνται κάθε σχέση, ακόμα και διεκδικητική με την τοπική εξουσίας, ενώ άλλες θεωρούν (και σε διαφορετικούς βαθμούς) την τοπική εξουσία ως πεδίο διεκδίκησης.
Παρόλα αυτά μπορούμε να δούμε ότι όλος αυτός ο αστερισμός των Λ.Σ. είχε πολλά κοινά σημεία. Καταρχάς λειτουργεί με βάση την συνέλευση, την άμεση δημοκρατία, αρνείται την ιεραρχία και την διαμεσολάβηση. Προωθεί της οριζόντιες διαδικασίες Φυσικά υπάρχει μια ποικιλία στην μορφή που αυτά εφαρμόζονται πχ σε κάποιες συνελεύσεις ισχύει η ψηφοφορία και η πλειοψηφία, σε άλλες η λογική της αναδιαμόρφωσης και της συναίνεσης. Παρόλα τα κοινά χαρακτηριστικά και τον γενικό προσανατολισμό στην άμεση δημοκρατία και την συνελευσιακή
διαδικασία δεν υπάρχει ένα ή δυο μοντέλα λειτουργίας, αλλά κάθε συνέλευση αναδιαμορφώνει τον τρόπο λειτουργίας που της ταιριάζει και την βοηθάει να είναι ταυτόχρονα λειτουργική αλλά και ο «εαυτός της». Επίσης ενδιαφέρων είχε και η κοινή αντίληψη για το ποιοι και σε πια βάση βρίσκονται σε αυτές της συνελεύσεις. Σε γενικές γραμμές λοιπών όσοι αποδέχονται την ισότητα, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων πέρα από διαχωρισμούς φύλου, θρησκείας, έθνους, γλώσσας και συνενώνονται στην βάση των κοινών προβλημάτων
και αναγκών με όπλο τους την συλλογική δράση, χωρίς ιεραρχίες με πλήρη ισοτιμία. Αυτό είναι πάνω κάτω το «αξιακό» πλαίσιο, που εγώ τουλάχιστον διέκρινα σχεδόν σε όλες της αυτοπαρουσιάσεις των Λ.Σ.
Σε σχέση λοιπών με τα θέματα τα οποία αναδεικνύουν μέσα από την δράση τους οι Λ.Σ. θα μπορούσε κανείς να τα χωρίσει τρείς άξονες: Αντίσταση- Αλληλεγγύη- Δημιουργία αυτοοργανωμένων δομών. Στην συγκεκριμένη περίοδο φαίνεται ότι η ατζέντα των περισσότερων Λ.Σ. έχει αρκετά κοινά σημεία. Στην πρώτη γραμμή και σχεδόν καθολικά βρίσκεται το θέμα των χαρατσιών και η αλληλεγγύη στων αγώνα των απεργών της Ελληνικής Χαλυβουργίας. Κοινές πρακτικές θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι οι συλλογικές κουζίνες και τα χαριστικά παζάρια, αν και
δεν έχουν ξεπεράσει τον αποσπασματικό και συμβολικό χαρακτήρα (θέλω να πω ότι δεν είναι στο στάδιο να καλύπτουν κοινωνικές ανάγκες, αλλά μάλλον να προπαγανδίζουν μια άλλη μορφή κοινωνικότητας και λύσεων στα προβλήματα που δημιουργεί η κρίση). Από την άλλη θα βρει κανείς αρκετές διαφορές σε θέματα δράσης πχ αν και όλες οι ΛΣ (που τοποθετήθηκαν στο θέμα του χαρατσιού) στηρίζουν άμεσες δράσεις επανασύνδεσης του ρεύματος και οργανώνονται προς αυτή την κατεύθυνση, δεν έχουν όλες την ίδια στάση σε σχέση με την προσπάθεια να
μπλοκάρουν το χαράτσι με νομικό τρόπο (πχ εξώδικα, ασφαλιστικά μέτρα κλπ), άλλες αρνούνται κάθε τέτοια μορφή παρέμβασης, άλλες το αναλαμβάνουν μόνες τους άλλες συνεργάζονται με τους δήμους σε αυτό το επίπεδο.
Στο επίπεδο των προτάσεων που έγιναν από τις διάφορες συνελεύσεις υπήρξε ένας πολύ μεγάλος (αν και σε μερικά σημεία αντιφατικός) αριθμός προτάσεων. Θα αναφέρω ενδεικτικά: κεντρική πορεία των Λ.Σ. ενάντια στο χαράτσι της ΔΕΗ, κεντρική δράση στο κέντρο έκδοσης των εντολών διακοπής ρεύματος της ΔΕΗ στο Χολαργό, κοινή μέρα δράσης για το χαράτσι της ΔΕΗ στις 28/1, πανελλαδική πορεία των Λ.Σ. στο Βόλο για το θέμα της απεργίας των χαλυβουργών (ώστε να υπάρξει πίεση για να κατέβουν και οι εργάτες του εργοστασίου του Βόλου σε απεργία), να
κατεβαίνουν οι Λ.Σ. με κοινό μπλοκ στις κεντρικές πορείες πχ γενικές απεργίες, δημιουργία συντονιστικού των Λ.Σ. στο οποίο η κάθε συνέλευση θα στέλνει 2 ανακλητούς εκπροσώπους, δημιουργίας συνέλευσης των Λ.Σ. η οποία θα γίνεται κάθε μήνα ή δίμηνο και την οποία θα αναλαμβάνει την οργάνωση της κάθε φορά και άλλη συνέλευση, την δημιουργία κοινού δικτυακού τόπου (σαϊτ) στο οποίο θα καταγράφονται οι δράσεις και τα κείμενα όλων των Λ.Σ. χωρίς όμως να υπάρχει σχολιασμός τους.
Τελικά αυτό που καταληχτικέ (κρατάω μια μικρή επιφύλαξη για τα όσα γράφω εδώ γιατί είχα φύγει, και είναι ενημέρωση από αξιόπιστο σύντροφο και φίλο, έτσι και αλλιώς θα έχουμε επίσημη ενημέρωση σε σχέση με αυτό το ζήτημα) είναι ότι οι τρείς συντονιστές της συνάντησης (αποτελούμενο από 3 άτομα 3 διαφορετικών Λ.Σ.) θα αναλάβει να ομαδοποιήσει τις προτάσεις που έγιναν και να σταλούν με e-mail σε όλες τις Λ.Σ. και να γίνει νέα συνάντηση των Λ.Σ. στο ίδιο μέρος την ίδια μέρα στις 11/2, εκεί και εφόσον αυτά θα έχουν συζητηθεί στο εσωτερικό των
Λ.Σ. θα προωθούνται οι συγκεκριμένες προτάσεις με τις οποίες συμφωνούν, από τις συγκεκριμένες συνελεύσεις οι οποίες συμφωνούν, με δικιά τους πολιτική ευθύνη και όχι την ευθύνη ενός «κεντρικού οργάνου» των Λ.Σ.